Voel je lichaam als leeg

Stel je voor dat je passieve vorm een lege kamer is met muren van huid – leeg.
Deze meditatietechniek gaat over leegte. Om deze staat van oneindige ruimte te bereiken, ervaren we onszelf als lege ruimte, als een huis zonder meubels, alleen lege kale muren. Om dit te doen, laten we onze verlangens los. Als alle verlangens verdwenen zijn, verdwijn je gewoon. Niet dat je niet meer bestaat – je bestaat nog steeds, als een leegte. Deze leegte zelf is gelukzaligheid. Ga gewoon in een meditatieve houding zitten, ontspannen, alleen; je ruggengraat is recht en je hele lichaam is ontspannen – alsof je hele lichaam aan je ruggengraat hangt. Sluit dan je ogen. Blijf een paar momenten gewoon ontspannen, steeds meer ontspannen, steeds rustiger en rustiger worden. Doe dit een paar momenten, gewoon om in harmonie te komen. Stel je dan voor dat je lichaam slechts een lege kamer is met muren van huid. Met gesloten ogen begin je te voelen dat je lichaam slechts muren van huid zijn en dat er niets binnenin is. Gedachten komen en gaan, maar ze zijn niet van jou. Er is niemand binnenin, je bent leeg. Soms zul je gedachten voorbij voelen komen, wolken van gedachten die voorbijtrekken, maar denk niet dat ze van jou zijn. Dat zijn ze niet. Denk gewoon dat ze rondzwerven in een lege lucht – ze zijn van niemand, ze hebben geen wortels. Gedachten zijn net als wolken die door de lucht bewegen. Er is niemand aan wie ze kunnen toebehoren – je bent leeg.

Zoek een moment op de dag om in een passieve houding met gesloten ogen te zitten en je lichaam te ontspannen. Doe deze techniek een paar dagen of weken om te ervaren hoe je gedachten langzamer worden, de wolken beginnen te verdwijnen en je zult ervaren wat leegte is. Je geest wil graag een gedachte vangen, zich ermee identificeren, ermee meegaan, ervan genieten, zich eraan overgeven. Weersta dit! Zeg gewoon dat er niemand is om zich eraan over te geven, dat er niemand is om tegen te vechten, dat er niemand is om iets met deze gedachte te doen. Binnen een paar dagen, een paar weken, zullen de gedachten vertragen en steeds minder vaak komen. De wolken zullen beginnen te verdwijnen, of, zelfs als ze komen, zullen er grote stukken wolkenloze lucht zijn waar geen gedachten zijn. Eén gedachte zal voorbijgaan. Dan zal er een tijdje geen andere komen. Dan zal er weer een komen en dan zal er weer een interval zijn. In die intervallen zul je voor het eerst weten wat leegte is. En alleen al een glimp ervan zal je vullen met een zo diepe gelukzaligheid dat je je dat niet kunt voorstellen…