Waarom we ervoor kiezen ongelukkig te zijn

Waarom we ervoor kiezen ongelukkig te zijn

Dit is een van de meest ingewikkelde menselijke problemen. We moeten het heel diepgaand beschouwen en het is niet theoretisch - het gaat om jou. Zo gedraagt iedereen zich - altijd kiezen voor het verkeerde, altijd kiezen voor het droevige, het gedeprimeerde, het ellendige. Er moeten diepgaande redenen voor zijn, en die zijn er.
Punt een: de manier waarop mensen worden grootgebracht speelt er een heel bepaalde rol in. Als je ongelukkig bent, win je daar iets mee, je hebt er altijd profijt van. Als je gelukkig bent, verlies je altijd. Vanaf het prille begin gaat een oplettend kind het onderscheid al voelen. Steeds wanneer hij ongelukkig is, is iedereen lief voor hem, hij wint sympathie. Iedereen probeert lief tegen hem te zijn, hij wint liefde. En zelfs meer dan dat, steeds wanneer hij ongelukkig is, krijgt hij van iedereen aandacht, hij wint attentie. Attentie werkt als voedsel voor het ego, een heel alcoholische oppepper. Het geeft je energie; je hebt het gevoel dat je iemand bent. Vandaar zoveel behoefte, zoveel verlangen aandacht te krijgen. Als iedereen naar je kijkt, word je belangrijk. Kijkt er niemand naar je, dan heb je het gevoel alsof je er niet bent, je bestaat niet meer, je bent een niet-wezen. Mensen die naar je kijken, mensen die om je geven leveren je energie. Het ego bestaat in verstandhouding. Hoe meer de mensen aandacht aan je besteden, des te meer ego verkrijg je. Als niemand naar je kijkt, lost het ego op. Als iedereen je compleet vergeten is, hoe kan het ego dan bestaan? Hoe kun je dan voelen dat je bent?
Een tweede zaak die ermee verband houdt is: steeds wanneer je gelukkig bent, steeds wanneer je een extatisch en overgelukkig gevoel hebt, is iedereen jaloers op je. Jaloezie betekent dat iedereen antagonistisch is, niemand is vriendelijk; op dat moment is iedereen een vijand. Dus heb je geleerd dat je niet zo extatisch moet zijn dat iedereen vijandig tegenover je komt te staan - niet je hemelse gevoel te laten zien, niet te lachen.

De keuze is er, ga erop letten. Iedere keer als je de keuze maakt ellendig te zijn, denk er dan aan: dit is jouw keuze. Zelfs dit indachtig zijn is nuttig, het erop alert zijn dat dit mijn keuze is en ik verantwoordelijk ben, en dat dit is wat ik mezelf aandoe, dit is mijn toedoen. Onmiddellijk voel je een verschil. Je mind is van hoedanigheid veranderd. Dan wordt gemakkelijker voor je in de richting van geluk te gaan. En als je eenmaal weet dat dit jouw keus is, dan is de hele zaak een spel geworden. Als je het dan heerlijk vindt om ongelukkig te zijn, wees dan ongelukkig, maar denk eraan, dit is jouw keuze en klaag niet. Er is niemand anders die ervoor verantwoordelijk is. Dit is jouw drama. Als je deze weg prettig vindt, als je een weg vol misère prettig vindt, als je het leven in ellende wilt doorbrengen, dan is dit jouw keuze, jouw spel. Jij speelt het. Speel het goed!